ความสลด เศร้าใจต่อชะตากรรมของประเทศและความโง่บัดซบของสลิ่ม
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ในเมื่อประเทศนี้ต้องเดินหน้าต่อไป เราอาจโชคร้ายที่เกิดมาในประเทศที่ต้องมาอยู่ร่วมกับ"สลิ่มโง่บัดซบ" แต่ลูกหลานของเราก็ต้องเติบโตในประเทศนี้ต่อไป ขอเพียงพวกเราต้องเชื่อมั่นและมุ่งมั่นในอนาคตของประเทศนี้
พวกเราต้องก้าวข้าม ความขมขื่น ความเศร้าใจใน โศกนาฎกรรมของประเทศนี้ และหาทางออกกันต่อไป อย่ายอมแพ้ต่อความโง่บัดซบและความทนงตัวของ "สลิ่ม"
เพราะเมื่อถึงที่สุด คนโง่ส่วนใหญ่ก็ต้องฉลาดและตาสว่างในสักวันหนึ่ง และเมื่อเหลือ"พวกโง่บัดซบ"ไม่มากนัก วันนั้นประชาชนส่วนใหญ่ ที่มีกำพืดรากหญ้า ชนชั้นกลาง ชนชั้นที่หมดสำนึกความเป็นทาส ไพร่ ก็คงมีโอกาส สะสางปัญหามากมายที่หมักหมมไว้ในประเทศนี้
เมื่อถึงวันนั้น "พวกโง่บัดซบ" ที่ยังไม่ตื่น อาจมีประโยชน์ในระบบ "นารวม"